Minder voetgangers in Brussel? Niet zo snel.

De nieuwste cijfers van de OVG 7 enquête (Onderzoek verplaatsingsgedrag 7) zijn bekend. Ze geven een beeld van de vervoerswijzen van Brusselaars. Belangrijk om te weten: deze enquête houdt geen rekening met mensen uit Vlaanderen of Wallonië die zich in Brussel verplaatsen – wat jammer is.

Op lange termijn is het duidelijk dat actieve mobiliteit veel terrein heeft gewonnen. Toch blijkt uit een vergelijking met het vorige onderzoek (OVG 6, 2021-2022) dat het aandeel van de voetganger als hoofdvervoerswijze is gedaald: van 36% naar 31%.

Moeten we daaruit afleiden dat er minder voetgangers zijn in Brussel? Zoals de titel al aangeeft: zo eenvoudig is het niet.

©SPRB

Context van de cijfers

Toen het onderzoek werd afgenomen in 2022, zaten we nog net in de nasleep van de coronaperiode. Op dat moment:

• Werd het openbaar vervoer nog weinig gebruikt in vergelijking met voor corona,

• Kenden wandelen en fietsen een sterke toename,

• Was er een structurele daling van het autogebruik onder Brusselaars, wat zorgde voor een modale verschuiving richting actieve modi.

  
  

Meer gecombineerd vervoer

Ondertussen heeft het openbaar vervoer zijn vroegere gebruiksniveau grotendeels hervonden. Wandelen blijft de belangrijkste hoofdvervoerswijze van de Brusselaars (31%), maar dat is slechts een deel van het verhaal.

In werkelijkheid gebruiken mensen zelden slechts één vervoermiddel. Multimodaliteit is een duidelijke trend, zoals ook blijkt uit het EVG-onderzoek. Steeds minder mensen verplaatsen zich monomodaal.

Kijken we naar gecombineerde verplaatsingen, dan staat wandelen helemaal bovenaan:

• Van de 27% mensen die het openbaar vervoer als hoofdmodus gebruiken, legt een groot deel een aanzienlijk stuk te voet af.

• Ook het aandeel monomodale autobestuurders daalt: van 33% in 2010 naar 18% nu.

  
  

Meer verplaatsingen in absolute cijfers

Bovendien neemt het totaal aantal verplaatsingen nog steeds toe. Dus zelfs als het aandeel wandelen licht daalt, blijft het absolute aantal voetgangers groeien.

Conclusie

Wandelen als vervoerswijze verdedigen blijft dus bijzonder relevant in een stad en samenleving die voortdurend in beweging is.